Zapraszamy do zapoznania się z biogramem, którego autorką jest pani Ewa Sędzimierz.
Urodził się dnia 1 grudnia 1892 roku we Lwowie w rodzinie Włodzimierza i Ludmiły z domu Lis. Uczęszczał do gimnazjum w Złoczowie. Po jego ukończeniu studiował na Uniwersytecie Lwowskim, lecz go nie ukończył.
Prawdopodobnie w roku 1920 Antoni Gojdan zawarł związek małżeński z Zofią Bukowską urodzoną w 1894 r. w Krakowie. W tym samym roku małżeństwo przybyło do Lubartowa. Antoni podjął pracę w Starostwie powiatowym a następnie w Urzędzie Skarbowym. Ze związku tego narodziły się córki Romualda (w 1922 r.) i Mirosława (w 1930 r.).
Jako były gracz klubów sportowych „Rewery” Stanisławów i „Czarni” Lwów A. Gojdan pozostał miłośnikiem piłki nożnej w nowym miejscu zamieszkania. Z dużym zainteresowaniem obserwował zapał lubartowskiej młodzieży do gry w piłkę a zarazem różnorodne jej zmagania w tym zakresie. Z początkiem 1923 r. postanowił się zająć tą młodzieżą. Zwrócił się do aktywnie wówczas działającego Polskiego Towarzystwa Miłośników Sztuki, by w jego strukturze powstała też sekcja sportowa. Po uzyskaniu zgody, pierwszą zorganizowaną grupą pod jego kierunkiem była drużyna piłki nożnej. To właśnie z niej, już w maju 1923 r. powstał pełnoprawny Klub Sportowy „Lewart”, nawiązujący do pierwszej nazwy miasta Lewartów. Antoni Gojdan został jego prezesem i funkcję tę pełnił przez wiele lat. Przez cały okres prezesowania, w najtrudniejszych początkach działalności Klubu, wykazywał niezwykłą aktywność. Ufundował pierwszą skórzaną piłkę, zadbał o jednolity strój dla zawodników, organizował częste rozgrywki meczowe na miejscu i wyjazdowe na terenie naszego województwa, czasem pokrywał z własnych funduszy braki w kasie Klubu.
Staraniem prezesa Gojdana w 1924 r. „Lewart” po raz pierwszy wyjechał na obóz sportowy, by lepiej przygotować się do rozgrywek mistrzowskich w klasie „B”. W 1925 r. zatrudniony został trener dojeżdżający z Lublina. W tym też roku Antoni Gojdan, za zebrane od społeczeństwa pieniądze wydzierżawił plac przy ul. Lipowej, który został ogrodzony przez zawodników i wiernych kibiców i służył przez dziesięć lat jako boisko sportowe, będąc jednocześnie wykorzystywanym jako targ miejski.
W 1933 r. Antoni Gojdan został naczelnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Lubartowie. Zapewne jego zasługą było to, że sekcja piłkarska „Lewart” w latach 1935 – 1938 była pod zarządem miejscowego oddziału OSP. W tym czasie na stadionie, przed rozpoczęciem rozgrywek, w przerwie i po zakończeniu meczów dość często przygrywała lubartowska Orkiestra Dęta, co zwiększało jeszcze zainteresowanie publiczności.
Około roku 1937 rodzina Gojdanów wyjechała z Lubartowa i jeszcze przez okres okupacji niemieckiej mieszkała w miejscowości Śniatyn, w województwie stanisławowskim. Po zakończeniu II wojny światowej Antoni Gojdan z żoną Zofią powrócili do Polski. W latach 1945 – 1952 mieszkali w miejscowości Nowa Sól w województwie zielonogórskim. Tam Antoni pracował w dwóch zakładach w charakterze księgowego. Stamtąd wyprowadzili się do Chełma, gdzie mieszkali około jednego roku. W 1953 r. przenieśli się do Samoklęsk w gminie Kamionka, gdzie Antoni Gojdan pracował do 31 sierpnia 1956 r. na stanowisku kierownika w Państwowym Domu Opieki dla Dorosłych. Z dniem 8 października 1957 r. zamieszkali w Lubartowie przy obecnej ul. Legionów 33.
Dnia 9 października 1964 r Antoni Gojdan zmarł w wieku 72 lat. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w grobowcu obok zmarłej dwa lata wcześniej żony Zofii.
Był niewątpliwie znaczącą postacią w dziejach lubartowskiego sportu przyczyniając się do powstania i rozwoju Miejskiego Klubu Sportowego „Lewart”. W sposób szczególny Jego działania umożliwiły powstanie sekcji piłki nożnej, która w bieżącym 2013 r. świętowała Jubileusz 90 – lecia istnienia.
Pan Antoni Gojdan pochowany jest na cmentarzy parafialnym w Lubartowie. Pięć lat temu z inicjatywy MKS Lewart został odnowiony pomnik, w którym spoczywa z żoną. Pamiętajmy o panu Antonim 1 listopada i zapalmy znicz na jego grobie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz