Powstanie MKS Lewart Lubartów

Historia MKS Lewart Lubartów rozpoczęła się w maju 1923 roku. Wówczas to panowie Gojdan, Krzyk i Bukowski powołali do życia Klub Sportowy "Lewart".


Pierwsze wzmianki o meczach piłkarskich w Lubartowie pochodzą z 1922 roku. Wówczas nauczyciel z gimnazjum humanistycznego, Józef Rafalski postanowił założyć pierwsze piłkarskie drużyny w naszym mieście. Były to szkolne drużyny o nazwie „Błękitnych” oraz „Zielonych”. Dzięki zapiskom pana Adama Bracława wiemy, że w dniu 20 października 1922 roku odbyło się spotkanie Zielonych i Błękitnych. Mecz zakończył się bezbramkowym remisem. Sędzia spotkania był Bolesław Lisek. W zeszycie Bracława znalazł się jedynie skład Zielonych, którzy w swoim debiucie zagrali w następującym zestawieniu: Edward Budzyński, Stanisław Czapski, Władysław Sidor, Henryk Czekański, Adam Bracław, Lucjan Makiełło, Wacław Flisiński, Jerzy Szczygieł, Józef Rafalski, Henryk Polak, Stefan Kozłowski.

W 1923 roku powstały dwa lubartowskie kluby - Szkolny Klub „Lubartowianka”, który powstał w wyniku fuzji „Zielonych” i „Błękitnych” oraz Klub Sportowy "Lewart" Lubartów. Inicjatorem powstania był Antoni Gojdan, który trzy lata wcześniej przybył do Lubartowa i rozpoczął pracę w Starostwie Powiatowym. Gojdan w przeszłości grał w „Czarnych” Lwów oraz „Rewerze” Stanisławów i swoje doświadczenia chciał przekazać lubartowskiej młodzieży. „Lewart” założony został przez Gojdana oraz Edwarda Krzyka i Bukowskiego. Nazwa klubu została zaczerpnięta z poprzedniej nazwy miasta, które założone zostało przez ród Firlejów. Barwy „Lewartu” w początkowej fazie to czarne spodenki oraz błękitne koszulki z herbem Lubartowa. Potem zostały one zamienione na granatowe spodenki i białe koszulki z czarnym pasem. Pierwszym prezesem klubu został współzałożyciel, Antoni Gojdan

Pierwsze spotkanie „Lewart” rozegrał z rywalem zza między, „Lubartowianką”. W derbach Lubartowa górą była druga z drużyn, która wygrała 3:0.Kilkanaście dni później reprezentacja miasta Lubartów (złożona z 8 graczy Lubartowianki i 3 Lewartu) zagrała towarzysko z Lublinianką Lublin. Spotkanie zakończyło się remisem 3:3. Jako, że Lubartowianka występowała w ramach Szkolnego Klubu Sportowego nie mogła rywalizować w rozgrywkach organizowanych przez LOZPN. Związku z tym działacze klubu porozumieli się z włodarzami Lewartu i zawodników Lubartowianki zgłoszono do gry w barwach tego drugiego zespołu. W czerwcu 1925 roku ostatecznie rozwiązano Lubartowiankę

Inauguracyjne rozgrywki rundy jesiennej Klasy B Lewart rozpoczął od spotkań z KS „Podlasiak” Radzyń Podlaski. W dniu 3 września 1923 roku w Radzyniu Lewart wygrał 6:4. Rewanż odbył się sześć dni później w Lubartowie. Po raz kolejny lepsi okazali się lubartowianie, którzy wygrali 3:0. W spotkaniach z „Podlasiakiem” barwy klubu z Lubartowa reprezentowali: Jan Charęziński, Michał Zamoyski, Adam Bracław, Urbański, Józef Rafalski, Lucjan Borek, Zygmunt Gębacki, Edward Krzyk, Antoni Pytka, Lucjan Makiełło, Henryk Belcarz, Tadeusz Weber, Czesław Belcarz.

Kolejnym rywalem z jakim przyszło się zmierzyć Lewartowi był „35 pułk piechoty” z Łukowa. Był to bardziej dojrzalszy i doświadczony przeciwnik, toteż lubartowianie dwukrotnie musieli uznać wyższość łukowskich żołnierzy. Wynik 4:1 w Łukowie oraz 4:1 w Lubartowie na korzyść rywali. W spotkaniach z łukowskim zespołem w barwach Lewartu zagrali: Jan Charęziński, Edward Krzyk, Adam Bracław, Wacław Flisiński, Józef Rafalski, Michał Budzyński, Zygmunt Gębacki, Michał Wójcik, Michał Zamojski, Antoni Pytka, Lucjan Makiełło, Tadeusz Weber, Stefan Kucharzewski, Antoni Rakszewski.