W tym roku mija dwadzieścia lat od pierwszego awansu Lewartu do III ligi. W swoim drugim sezonie w czwartej lidze lubartowianie uplasowali się na drugim miejscu. Reorganizacja rozgrywek sprawiła, że biało-niebiescy mogli świętować historyczny sukces.
Biało-niebiescy w pierwszej części sezonu spisywali się dobrze zajmując na koniec rundy jesiennej drugie miejsce. Liderem był, Radomiak Radom, z którym Lewart zremisował 0:0. Warto też wspomnieć, że w pierwszej części rozgrywek lubartowianie odnieśli okazałe zwycięstwo 9:1 z Mazovią Mińsk Mazowiecki. Co ciekawe, aż czterech zawodników zdobyły po dwa gole.
W przerwie zimowej doszło do zmiany trenera – Stanisława Cybulskiego zastąpił Zbigniew Bartnik. Wraz z nowym trenerem do zespołu dołączyli Ireneusz Nosowski (AZS Podlasie Biała Podlaska), Tomasz Szajkowski (Hetman Zamość), Grzegorz Klepacz (Avia Świdnik), Marcin Popławski (Motor Lublin), Artur Kuchta. Największym wzmocnieniem było pozyskanie Janusza Deca z Petrochemii Płock. Nowy obrońca miał na swoim koncie aż 148 występów w polskiej I lidze (obecna Ekstraklasa) oraz występy w reprezentacjach młodzieżowych.
Pod wodzą trenera Bartnika biało-niebiescy spisywali się w kratkę. Po siedmiu wiosennych kolejkach Lewart zdobył tylko 12 punktów, co spowodowało, że na ławce trenerskiej doszło do zmiany. Wybór padł na Romana Dębińskiego, byłego zawodnika Motoru Lublin. W końcówce rozgrywek lubartowianie utrzymali dobrą formę. Decydujący o awansie był mecz ze Stalą Kraśnik na stadionie przy Parkowej. Przy wsparciu swoich fanów Lewart wygrał 3:0 i mógł świętować zdobycie drugiego miejsca w lidze.
O awansie do III ligi zadecydował Polski Związek Piłki Nożnej, który musiał rozstrzygnąć konflikt pomiędzy Lubelskim a Małopolskim Związkiem Piłki Nożnej. Wiceprezes PZPN, Zbigniew Boniek stanął po stronie lubartowian i ostatecznie przegłosowano awans biało-niebieskich do III ligi.
O awansie do III ligi opowiedział nam były zawodnik, Tomasz Brzozowski – Udało się w Lubartowie zebrać bardzo dobry skład. Każde zwycięstwo powodowało, że nastroje były coraz lepsze. Z meczu na meczu nakręcaliśmy się i w efekcie udało się awansować.Nikt na początku sezonu nie myślał, że dokonamy takiego cudu.
Strzelcy bramek w sezonie 1999/2000:
17 goli – Borys Kaczmarski (w tym, aż 4 z Czarni/Orlęta Dęblin)
8 goli – Arkadiusz Smolarz, Grzegorz Klepacz (dwa hattricki)
7 goli – Robert Czeberak
6 goli – Tomasz Szajkowski
4 gole – Artur Melchior, Tomasz Sowa
2 gole – Tomasz Brzozowski
1 gol – Rafał Wężyk, Emil Meksuła, Rafał Jaroszyński, Artur Kuśmirek, Łukasz Bordzoł, Artur Kuchta, Janusz Dec, Tomasz Mitura, Grzegorz Kowalczyk
Występy w sezonie 1999/2000:
33 mecze – Borys Kaczmarski
32 mecze – Arkadiusz Smolarz
31 meczów – Robert Czeberak
29 meczów – Emil Meksuła, Tomasz Mitura,
28 meczów – Tomasz Brzozowski
27 meczów – Tomasz Sowa
22 mecze – Rafał Wężyk, Artur Melchior
20 meczów – Tomasz Usow, Artur Kuśmirek
16 meczów – Rafał Jaroszyński, Janusz Dec, Artur Kuchta, Tomasz Szajkowski
14 meczów – Grzegorz Kowalczyk, Ireneusz Nosowski
12 meczów – Dariusz Opolski, Grzegorz Komor
11 meczów – Grzegorz Klepacz
7 meczów – Robert Smęt
6 meczów – Łukasz Bordzoł
4 mecze – Marcin Lato, Mirosław Romańczuk
3 mecze – Mirosław Komar
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz